سال گذشته، یکی از بهترین میان رده هایی که در ایالات متحده منتشر شد، Nokia 7.1 بود. Nokia 7.1 با قیمت 349 دلاری خود یک محصول عالی بود که ویژگی ها و امکانات زیادی را در اختیار کاربر قرار میداد.
ولی از آن زمان، چیز های زیادی تغییر کرده است، با اینکه سامسونگ و اپل با دستگاه هایی مثل Galaxy S10e و iPhone 11 رقابت تنگاتنگی در حوزه اسمارت فون های "اقتصادی" دارند، ولی به تازگی شرکت سامسونگ محصولاتی از سری Galaxy A ارائه کرده که جذابیت های خاص خودش را دارد. در کنار این ها، Google هم پیکسل های میان رده خود را معرفی کرد که Pixel 3a نام دارند.
با این اوصاف، بازاری که Nokia 7.2 در آن عرضه شده، با بازاری که نسل قبلی در آن درخشید بسیار تفاوت دارد و با اینکه 7.2 یک اسمارت فون خوب و متعادل است ولی با ورود رقبا، تصمیم به خرید گوشی نوکیا 7.2 کمی سخت تر شده است.
گوشی نوکیا 7.2 دارای صفحه نمایش بزرگ 6.3 اینچی با وضوح 1080*2280 است. نمایشگر، شفاف و روشن با دیدی واضح در روشنایی روز است؛ اما نوع صفحه نمایش، LCD است. البته این امر ممکن است برای برخی افراد چندان مهم نباشد؛ زیرا بسیاری از گوشی های ارزان قیمت از LCD بهره می برند. پنل های LCD هنوز هم بنظر کارآیی خوبی دارند، اما اگر به پنل های OLED عادت کرده باشید، عقب گرد کردن به آن دشوار است!
HMD Global (سازنده تلفن های نوکیا فعلی) سعی می کند بهترین وضعیت را ایجاد کند. از یک پردازنده Pixelworks برای تبدیل همه ویدیوها به HDR برای حالت PureDisplay خود استفاده می کند و بنا به گفته نوکیا، نمایشگر گوشی نوکیا 7.2، یک میلیارد سایه رنگ ارائه می دهد که بسیار بالاتر از 16.7 میلیون رنگ معمول است.
این بدان معنی است که با استفاده از PureView، شاهد کمی تقویت در ویبرانس تصویر هستیم، اما تقریباً ناچیز است و مطمئناً بهبود کیفیتی به بزرگی جهش از LCD به OLED نیست.
یکی از عوارض جانبی حالت PureDisplay این است که لکه های تیره را به سیاهی تقریباً کامل فرو می برد. این امر دو تأثیر دارد: جاییکه شاید جزئیاتی وجود داشته باشد، چیزی نمی شود دید و جاییکه ممکن است در بخش هایی تاریک از جریان ویدیو، شاهد مصنوعات فشرده سازی باشیم، باز هم هیچ چیزی وجود ندارد.
با اینحال، نمایشگر گوشی نوکیا 7.2، در حد مورد نیاز خوب است. با در نظر گرفتن قیمت، نمی شود آن را بخاطر اینکه در حد و اندازه OLEDهای پیشرفته نیست، مقصر دانست. حتی شکاف کوچک اشکی شکل دوربین سلفی آن هم به راحتی قابل اغماض است.
گوشی نوکیا 7.2 مجهز به سیستم دوربین سه گانه است، اگر حسگر عمق سنج را دوربین بدانیم. ماژول اصلی دوربین آشنای 48 مگاپیکسل با حسگر Quad Bayer است که نوکیا اسم آن را Quad Pixel گذاشته است.
این حسگر پشت لنزهای با گشادگی دریچه دیافراگم f/1.8 قرار می گیرد و احتمالا 26 میلی متری است چون نوکیا نوع آن را مشخص نکرده است و خود گوشی نیز در داده های EXIF این اطلاعات را نشان نمی دهد.
دوربین دوم یک لنز فوق عریض با میدان دید 1 درجه است. این لنز ضریب اف f/2.2 و دقت 8 مگاپیکسل دارد.
اپلیکیشن دوربین گوشی نوکیا 7.2 با سایر گوشی های قبلی نوکیا فرقی ندارد و تنها چند تغییر اندکی را می بینیم. سوایپ به طرفین باعث جابه جایی بین حالات عکاسی می شود و همچنین می توانید با ضربه روی یک حالت خاص مستقیما آن را باز کنید. حالت های با اهمیت کمتر پشت یک آی مربعی شکل قرار گرفته اند تا محیط اپلیکیشن کمتر شلوغ باشد.
سوایپ روی نمایاب به سمت بالا و پایین باعث جابه جایی بین دوربین عقب و جلو نمی شود و باید به کمک تاگلی که کنار دکمه شاتر قرار دارد این کار را انجام دهید. زمان استفاده از دوربین عقب یک آی شبیه به درخت را می بینید تا بتوانید از بین دوربین عریض و فوق عریض عقب یکی را برای عکاسی انتخاب کنید.
زمانی که در حالت Photo قرار دارید، بسیاری از تاگل ها در سمت مخالف دکمه شاتر قرار می گیرند یعنی فلاش، تایمر، تک، دوتایی و حالت تصویر در تصویر و تصویر متحرک به همراه تنظیمات.
یک دکمه دیگر نیز دیده می شود که برای حالت زیبایی سازی از مقیاس 0 تا 10 است ولی برخلاف بعضی از گوشی های چینی هیچ گزینه خاصی (مانند بزرگ کردن چشم ها یا باریک کردن صورت و غیره) ندارد.
با سوایپ به سمت بالا روی دکمه شاتر یا بخش انتخاب حالات عکاسی می توانید وارد حالت عکاسی حرفه ای شوید که اجازه می دهد مواردی مانند تعادل سفید (بدون گزینه های تغییر دمای رنگ)، فو دستی، ایزو (100 تا 3200) و سرعت شاتر (4000/1 تا 20 ثانیه) یا جبران نوردهی (-3/3EV در گام های افزایشی کامل) را تغییر دهید.
در مورد مزایای بهینه سازی نرم افزاری در مقایسه با سخت افزار سریعتر موارد زیادی مطرح شده اما اسنپدراگون 660 از یک پردازنده پیشگام فاصله بسیاری دارد. قطعا این پردازنده بهترین انتخاب در این بخش نبوده است. در حقیقت گوشی ردمی نوت 7S چیپست مشابهی در اختیار دارد و به نصف قیمت نوکیا به بازار عرضه شده است.
عملکرد دستگاه قابل قبول می باشد اما به تر و تمیزی جدیدترین تازه واردان میان رده بازار نیست. گوشی هایی مانند ردمی نوت 7 پرو، ردمی نوت 8 پرو، و ریل می XT قطعا در بحث قدرت از نوکیا 7.2 پیشی خواهند گرفت. هر سه گوشی گزینه هایی محبوب با پردازنده های بالارده هستند.
سری پیکسل 3a پردازنده اسنپدراگون 670 را در اختیار دارد که کمی قدرتمند تر از پردازنده نوکیا 7.2 است و با هزینه کمتر GPU بیشتری در دسترس کاربر قرار می دهد. گوشی سامسونگ A50 نیز عملکرد تک هسته ایی ارائه می کند که کمی بهتر است و در استفاده روزانه قابل توجه است.
عملکرد نه چندان خوب نوکیا 7.2 زمان اجرای اپلیکیشن ها و فریم ریت ها در گیم ها بسیار قابل توجه است. متاسفانه چندین کرش اپلیکیشن و هنگ شدن نیز دیده شده است. این امر به ویژه در اپلیکیشن دوربین مشهود بوده که غالبا گیر می کند. البته این مسئله به حساب بهینه سازی ضعیف نرم افزاری گذاشته می شود، اما نوعی از عملکرد است که می توان انتظار دیدنش را در گوشی نوکیا 7.2 داشت.
برای گوشی نوکیا 7.2 بنچمارکی نیز اجرا شده که نتایج خود بسیار گویا هستند. در AnTuTu، این گوشی امتیاز 203673 را کسب کرده و در پشت سر گوشی ردمی نوت 8 پرو با امتیاز 228519 قرار می گیرد. این تفاوت به خصوص در بنچمارک GPU محور قابل توجه است. برای مثال در بنچمارک 3DMark این گوشی تنها امتیاز 1351 را کسب کرده است.
نوکیا 7.2 از باتری 3500 میلی آمپر ساعتی استفاده می کند که با توجه به نمایشگر 6.3 اینچی و در مقایسه با بیشتر میان رده های امروزی که از باتری 4000 میلی آمپر ساعتی استفاده می کنند، رقم چندان بزرگی به شمار نمی آید. با این حال بد نیست بدانید که ظرفیت باتری این محصول در مقایسه با نسل قبلی یعنی نوکیا 7.1، حدود 440 میلی آمپر افزایش داشته است. در تست پخش مداوم ویدئو، نوکیا 7.2 توانست زمان تقریبی 10 ساعت را دوام بیاورد که رکورد ضعیف تری در مقایسه با برخی گوشی های دارای نمایشگر اولد می باشد. در تست ترکیبی PCMark نیز این گوشی حدود 12 ساعت دوام می آورد که رقم مناسبی به شمار می آید و می توان گفت که در استفاده نیمه سنگین، نوکیا 7.2 می تواند تا 1 روز کاربر را همراهی کند.
(توجه داشته باشید که شارژدهی یک محصول با توجه به نوع استفاده هر کاربر، می تواند متفاوت باشد)
در بحث سرعت شارژ نیز نوکیا 7.2 عملکردی ضعیف تر از رقبای هم رده خود دارد. در داخل جعبه این گوشی شارژر 10 واتی قرار داده شده است و جالب است بدانید که با وجود پشتیبانی پردازنده، این گوشی از شارژ سریع پشتیبانی نمی کند و در تستی که با آداپتور QC 3.0 داشتیم، تفاوتی در زمان شارژ در مقایسه با شارژر قرار گرفته در داخل جعبه ایجاد نشد. لازم به ذکر است که باتری نوکیا 7.2 با استفاده از تجهیزات قرار گرفته در داخل جعبه، در زمان 30 دقیقه، حدود 32 درصد شارژ می شود و شارژ کامل آن، در زمان تقریبی 2 ساعت انجام می گیرد.
در آخر میخواهیم برخی از ویژگی های Nokia 7.2 را معرفی کنیم که در بررسی جایی نداشت. بیشتر این ویژگی ها تنها نکاتی است که تنها نیاز به ذکر دارند.
- پورت شارژر تعبیه شده در زیر دستگاه از نوع USB-C است و این نکته بسیار مهمی است. رفته رفته این ویژگی در دستگاه های ارزان قیمت هم دیده میشود و اینکه نوکیا آن را در محصول خود جای داده چیز خوبی است.
- سرعت اثر انگشت بخش پشتی بسیار بالاست. البته این روز ها که سنسور های زیر نمایشگر مد شده اند ممکن است این سنسور های کلاسیک از مد افتاده به نظر برسند ولی از لحاظ کارایی، اسکنر های قبلی بسیار بهتر هستند.
- اگر از آن دسته کسانی هستید که موسیقی بخش مهمی از زندگیتان است، وجود جک هدفون 3.5 میلی متری در این دستگاه بسیار خوشحالتان خواهد کرد.
- زیر نوکیا 7.2، فقط یک اسپیکر تعبیه شده است که حجم و کیفیت خوبی دارد ولی ای کاش نوکیا در بخش بالایی هم بلندگویی قرار میداد تا کاربر بتواند از صدای استریو لذت ببرد.
- در طول مدتی که این دستگاه را تست میکردیم، متوجه مشکل عجیبی شدیم و آن عملکرد پر از خطای چرخش صفحه است.
برای کسب اطلاعات بیشتر
گوشی موبایل سامسونگ مدل Galaxy Note10 Lite
گوشی موبایل سامسونگ گلکسی S20 Plus
گوشی موبایل سامسونگ مدل گلکسی فولد
نوکیا ,گوشی ,های ,یک ,دوربین ,استفاده ,نوکیا 7 ,7 2 ,گوشی نوکیا ,است که ,است و ,آمپر ساعتی استفاده
درباره این سایت